“საკერავი მანქანა არა მაქვს, არა მაქვს კარგი ტექნიკა, მაკრატლის ნაბორი, არ მაქვს საქარგი მასალა რომ მოთხოვნა დავაკმაყოფილო კლიენტის, იმიტომ რომ არის ხოლმე მოთხოვნები ,სუვენირების მაღაზიებში უნდათ, რომ რომელ ქვეყანასაც წარმოადგენ, იმისი რამე ნიშა იყოს, მაგალითად ფიროსმანი იყოს ან ჩოხა -ახალუხის რამე ეტიკეტი ქონდეს, ასეთი უნდათ, რადგან მე არ მაქვს , ხელით ვერ ვაკეთებ, ამიტომ კარგი იქნება თუ დაფინანსების მხრივ ქალებს ხელშეწყობა გვექნება და ჩვენი ბიზნესი, რასაც ჩვენი ოჯახის სარჩენად ვაკეთებთ და ვინდომებთ, გვინდა ხელშეწყობა გვქონდეს ქალებსაც.” – ხათუნა ქემერტელიძის კალათევის ისტორია კონფლიქტისპირა სოფლიდან.