ცხინვალის რეჟიმმა არჩევნების დღეს ოკუპირებული ზონიდან მომავალი გზების გადაკეტვის გადაწყვეტილება მიიღო. ტრადიციულად. მაგრამ ის ვერ დახურავს მავთულხლართებით თითქმის შუაში გადასერილი ქვეყნის დროებით გათიშულ ნაწილებში მყოფი ადამიანების ერთობას.
თუნდაც იმიტომ, რომ ხელისფლების მიერ ოკუპანტების საჯიჯგნად მიტოვებული მოხუცები იქიდან ნუგეშად ხედავენ ვაჟკაცებს, რომელნიც აქედან გულის თვალს არ აშორებენ მათ და ფეხმოუცვლელად დგანან სამაჩაბლოდან მობერილ ქარყინულში, როცა, კონფორმისტებისა და ფილისტერების გადასახედიდან, ამ დროს შინ უნდა იყვნენ, სითბოში და დაბადების დღეს უხალისებდნენ შვილებს.
,,პატარა ქეთი ქაცარავას დაბადების დღეა, მამას აქ ვულოცავ, ტყე-ღრეში და დედა-შვილს იქ, დედაქალაქში.იმედია, მამა დღის ბოლოს მაინც ჩაუსწრებს, დაძინებამდე'' – წერს თავის ფეისბუქგვერდზე ჟურნალისტი ლაშა ბერულავა, რომელიც დავით ქაცარავასთან ერთად ამ საზღვარზე დგომით არ აძლევს საშუალებას არც ერთ მხარეს დაივიწყოს, რომ ,,საქართველო ჩვენი სამშობლოა და ის დღეს ოკუპირებულია''.
,,ოდიში ნიუსი'' უერთდება ამ მილოცვას პატარა გოგონასადმი, რომელსაც მამიკო უყვარს, და დასძენს, რომ ამგვარი შორსმყოფობა ყველაზე დიდი სიახლოვეა მამა-შვილს შორის.