თეთრბაფთიანი გოგო-ბიჭები ყვავილებით ხელში დგანან და გამოთქმით ლექსებს ყვებიან. მასწავლებლები იღიმიან, მშობლები ატირებულ პატარებს ამშვიდებენ. უცებ ბნელდება და ჩნდება წარწერა — მხიარულების დრო. კადრში შეიარაღებულ სამხედროებსა და მძევლებს ვხედავთ, მუხლებზე დაჩოქილი ბავშვები ჩუმად აპარებენ კამერისკენ თვალს. ჩანს სისხლიანი იატაკი, ხელნაკეთი ბომბები და ისევ სიბნელე. ამ კადრების გადაღება 2004 წელს ბესლანის სკოლის მოსწავლის მშობელმა დაიწყო და თავდამსხმელმა გააგრძელა.
უკვე 15 წელი გავიდა იმ დღიდან, როცა ბესლანმა სიმშვიდე დაკარგა. 2004 წლის პირველ სექტემბერს სკოლაში რამდენიმე ათეული შეიარაღებული პირი შეიჭრა და 1 128 მძევალი აიყვანა. მათ მოლაპარაკება და საკუთარი პირობების დაკმაყოფილება მოითხოვეს, სახელმწიფომ კი უხეში ძალა აირჩია. სამდღიანი ჯოჯოხეთის შემდეგ, რომელიც მძევლებმა ორივე მხარის გამო გამოიარეს, ბესლანში დღემდე ითხოვენ პასუხებს. თუმცა, პუტინის ხელისუფლება სიმართლეს არც მაშინ ამბობდა და არც ახლა შეუცვლია აზრი.
ბესლანი რუსეთის ფედერაციაში შემავალი ჩრდილოეთ ოსეთის რესპუბლიკის ქალაქია. ვლადიკავკაზისა და მოზდოკის შემდეგ ის სიდიდით მესამე ქალაქია რესპუბლიკაში, სადაც 2019 წლის მონაცმეებით 37 196 ადამიანი ცხოვრობს.
ბესლანი საქართველოს საზღვრიდან 60 კილომეტრითაა დაშორებული. სტეფანწმინდიდან კი 70.
