ზოგი მარსზე მიემგზავრება, ზოგს ,,ცრემლები სდის” – ამას ქვია ,, შენ ჩემთვის რა გატირებდა …”

 ორიგინალური წინასაარჩევნო ბანერების შემდეგ ბიძინა ივანიშვილი ახლა უკვე რაღაც განსაკუთრებული კლიპების იმედს ებღაუჭება.

სალომე ზურაბიშვილი ძალიან კარგი კანდიდატია და ახლა მზადდება კლიპები, რომელზეც  „ცრემლებიც კი მდის“- განაცხადა მან   გუშინდელ ინტერვიუში. 

თუ ბანერების უკუეფექტს გავითვალისწინებთ, არც ეს კლიპები უმზადებს მას რამე სასიხარულოს, ამიტომ სავსებით ლეგიტიმურია ერთი ძველი ქართული სიმღერის რემინისცენცია ; ,,შენ ჩემთვის რა გატირებდა, მე შენთვის რა მირგიაო…';

არჩევნებს რომ კლიპები იგებდეს, ჯერ არავის უნახავს, მაგრამ ის,  თუ რა არგო სალომე ზურაბიშვილის კანდიდატურამ ,,ქართულ ოცნებას'' უკვე ყველა ხედავს. და თუ ჯერაც ვერ ხედავს, შეუძლია გაიხსენოს რუსული სიტყვა, რომელიც მშვენივრად ერითმება სიტყვას ,,არგო''. 

 პესიმიზმი და ვულგარული ოპტიმიზმი ძალიან ახლოს არის ეთმანეთთან. ეს უკანასკნელი არის საკუთარი შესაძლებლობისა და რეალობის  დანახვის უუნარობა და მთელ ამ ინტერვიუში  მოსახლეობამ დაინახა შეშინებული ოლიგარქი, რომელიც მხოლოდამხოლოდ ფულის იმედზე დარჩა და იმასაც ხედავს ( შესაძლოა, ცხოვრებაში პირველად), რომ ფულით ყველაფერს ვერ იყიდი, მით უფრო პრეზიდენტის სავარძელს ოდიოზური  ფავორიტისთვის, რომელიც ფავორიტზე მეტად არმოცნდა  ლაკმუსი ან თუ გნებავთ კატალიზატორი, რომელმაც ბიძინა ივანიშვილისადმი  ხალხის რეალური განწყობები გამოავლინა. 

სანამ ბიძინა ივანიშვილი ტირის, ბევრი მშვენიერი ქალბატონი მასთან ერთად  მარსზე გასაფრენად ემზადება და  ქალური ინსტინქტის კარნახით ცდილობს ანუგეშოს  ,,ხალხის უმადურობით'' დროზე ადრე დაბერებული მამა. ბიძინა ივანიშვილი მეფე ლირი არ არის, ის ლირის კარიკატურა უფროა, ისევე როგორც ეს კორდელიებია იმ კორდელიას   კარიკატურები, მაგრამ არ არის  გამორიცხული,  ადრე თუ გვიან  ივანიშვილი მარსზე მიმავალ გზაზე მარტო აღმოჩნდეს, ხოლო ამ ქალბატონებმა კვლავ ცისფერ ეკრანებზე თუ პარიზულ კაფეებში მოიღერონ ყელი ისე, , თითქოს იგი არც ყოფილა მათ ცხოვრებაში.